Ο Σταύρος Νιφοράτος, μας ταξιδεύει με τα «μαγικά φτερά» του μαζί με τον Γιάννη Κότσιρα, σε έναν κόσμο γεμάτο συναισθήματα, τρυφερότητα και αγάπη. Το νέο αυτό κομμάτι του έχει ήδη κάνει αίσθηση, ενώ ο ίδιος με την ιδιαίτερη φωνή του ετοιμάζεται να πάει ακόμα πιο ψηλά.
Κεφαλονίτης ον, φαντάζομαι ότι η μουσική είναι γραμμένη στο DNA μαζί με όλες τις θύμισες και τις αναμνήσεις…. Πως σου φάνηκε η πολύβουη πόλη μετά τον ερχομό σου εδώ; Ήσουν πόσων ετών;
Νιώθω τυχερός που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κεφαλονιά, ένα νησί με πλούσια μουσική παράδοση αλλά και σε μια φιλόμουση οικογένεια που τα μουσικά ερεθίσματα ήταν διαρκώς παρόντα στο σπίτι. Στην Αθήνα ήρθα στα 18 μου χρόνια ως φοιτητής και θυμάμαι αμέσως προσαρμόστηκα και η πόλη με κέρδισε. Έχει ζωντάνια, ποικιλομορφία, δεν σε κάνει ποτέ να βαριέσαι. Αγαπώ το κέντρο και τις αντιθέσεις του. Είναι μια πόλη που δεν κρύβεται. Σου παρουσιάζει γυμνή την αλήθεια της γι’ αυτό και με ξαφνιάζει πολλές φορές ευχάριστα.
Σπουδές πιάνου, ανώτερων θεωρητικών, φωνητικής στο σύγχρονο τραγούδι. 5 χρόνια βουτηγμένος στη μουσική. Είχες οραματιστεί τον εαυτό σου σε κλασικό πλάνο ή ήσουν ανοιχτός στις προκλήσεις;
Η βάση στη μουσική είναι πάντα η κλασσική παιδεία. Από κει και πέρα, ένας μουσικός οφείλει να έχει διαρκώς ανοιχτές τις κεραίες του και να πειραματίζεται με τα διαφορετικά είδη μουσικής. Αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ. Πιστεύω βαθιά ότι ο συνδυασμός ετερόκλητων και φαινομενικά αντίθετων ειδών μουσικής έχει την ικανότητα να παράξει αριστουργήματα. Το έχει δείξει άλλωστε η ιστορία. Είμαι πάντα ανοιχτός σε οτιδήποτε νιώθω ότι αγγίζει την ψυχή μου.
Το μεταπτυχιακό στο Παρίσι το 2015 ήταν για σένα η μετάβαση σε έναν διαφορετικό κόσμο της μουσικής; Τι αποκόμισες από αυτό;
Στη Γαλλία συναναστράφηκα με μουσικούς από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες και διεύρυνα σημαντικά τα μουσικά μου ακούσματα. Συνειδητοποίησα πόσο ατέλειωτη είναι η μουσική, σαν την άμμο της θάλασσας. Κρατάω σα φυλαχτό τις συναυλίες που πραγματοποίησα εκείνη την περίοδο με ένα πολυπολιτισμικό μουσικό σχήμα σε καθεδρικούς ναούς σ’ ένα πρόγραμμα με μουσικές δημιουργίες απ’ τις χώρες μας και με ένα αμιγώς γαλλικό κοινό να χειροκροτεί ασταμάτητα. Θυμάμαι να λέω από μέσα μου «αυτόν τον κόσμο θέλω…».
Εθνική Λυρική Σκηνή… Πως ανταποκρίθηκες σ’ αυτή την μουσική… κλίμακα;
Στην Εθνική Λυρική σκηνή συμμετείχα κατόπιν ανοικτής ακρόασης ως σολίστ στην παρουσίαση του έργου του Μάνου Χατζιδάκι «η εποχή της Μελισσάνθης». Είχα νιώσει τεράστια τιμή, δέος και συγκίνηση. Επί σκηνής αισθανόμουν πολύ ευτυχισμένος, πλήρης. Το έργο του Χατζιδάκι στο σύνολό του έχει έναν αναγνωρίσιμο ήχο που εκπέμπει ήθος, αισθητική, ευγένεια. Το σύμπαν του φέρει μια ομορφιά μοναδική, συγκινεί και θα συγκινεί για πάντα. Είμαι ευγνώμων για αυτή τη μουσική στιγμή.
Τα μαγικά φτερά… Ήταν αυτά που σε απογείωσαν… Φοβήθηκες κάποια στιγμή μήπως σε προδώσουν όπως τον Ίκαρο;
Είναι ευχής έργο να μοιράζεσαι την τέχνη σου με όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται και να μπορεί αυτή να μεταδώσει συναισθήματα και σκέψεις. Για να μην προδώσω ποτέ τα όνειρά μου, στοχεύω πάντα να δημιουργώ ενδιαφέρουσα και ποιοτική μουσική που γεμίζει πρωτίστως την ψυχή μου με την ευχή να υπάρχουν κι άλλες ψυχές που να τους αφορά.
Επαφή με τον Γιάννη Κότσιρα… Μοναδική στιγμή… Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη;
Το συναίσθημα που ένιωσα όταν από την ιδέα, τη σκέψη για τη συνεργασία φτάσαμε στην πραγματοποίησή της ήταν μια απέραντη χαρά! Αμέσως επέστρεψα στον παιδικό εαυτό μου και τις ατέλειωτες ακροάσεις του αγαπημένου μου-και ιστορικού πλέον-διπλού live δίσκου του Γιάννη Κότσιρα και σκέφτηκα από μέσα μου που να το φανταζόταν αυτός ο πιτσιρικάς ότι μετά από χρόνια θα μοιραζόταν ένα τραγούδι με αυτό τον σπουδαίο ερμηνευτή. Πραγματική ευλογία.
Προσωπικά ίχνη….
Έχεις κολλητούς φίλους ή απλά πολλούς γνωστούς;
Η φιλία είναι μια αξία με μεγάλη βαρύτητα που θέλει μια αμοιβαία και διαρκή προσπάθεια για να την κατακτήσεις και να τη συντηρήσεις στο χρόνο. Πόσο μάλλον η κολλητή φιλία. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι καλοί μου φίλοι. Μιλάμε αληθινά, είναι ειλικρινείς μαζί μου αλλά και αυστηροί πολλές φορές.
Τις ώρες της κούρασης με τι χαλαρώνεις;
Με τη μουσική και κυρίως όταν παίζω πιάνο ως δια μαγείας ηρεμώ. Είναι κάτι που μου συμβαίνει από την παιδική μου ηλικία και με ακολουθεί μέχρι σήμερα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στη στρεσογόνα περίοδο των πανελληνίων εξετάσεων στο σχολείο να καταφεύγω διαρκώς, κάθε 2-3 ώρες στο πιάνο. Ήταν το διάλειμμα μου, η αποσυμφόρησή μου. Νιώθω να λειτουργεί κάπως και ως ένα συναισθηματικό αντιστάθμισμα στην πίεση, την κούραση και στη δυσκολία μιας ημέρας.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό; Μαγειρεύεις για σένα ή τους φίλους σου;
Κεφαλονίτικη κρεατόπιτα και ειδικά με το φύλλο-όαση της μητέρας μου! Όσο για εμένα έχω μια τυπική σχέση με τη μαγειρική, τα βασικά που λέμε! Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν ταλέντο σε αυτό, είναι μια μορφή τέχνης.
Υπήρξε στενάχωρη στιγμή που η μουσική δεν την επούλωσε;
Πιστεύω βαθιά ότι η φράση «η μουσική γιατρεύει τα πάντα» συμφωνεί απόλυτα με την αλήθεια και την πραγματική ζωή. Έχω νιώσει τη δύναμη της μουσικής και τον τρόπο που αυτή λειτούργησε ως ένα θεραπευτικό μέσο σε δύσκολες συναισθηματικές μου καταστάσεις. Πάντα βρίσκει τον τρόπο και μου φωτίζει τη θετική όψη της ζωής.
Το «Binge-Watching» περιγράφει την κατάσταση που βρίσκεσαι όταν βλέπεις συνεχόμενα σειρές και ταινίες. Πως σου φαίνεται η ιδέα; Και σε ποιο είδος «κλείνεις»;
Παρακολουθώ ταινίες και κάποιες σειρές στις πλατφόρμες αλλά προτιμώ σίγουρα περισσότερο τις κινηματογραφικές αίθουσες, τα μοναδικά μας θερινά σινεμά και φυσικά θέατρο γιατί νιώθω ότι το «Binge-Watching» μπορεί εύκολα χωρίς να το συνειδητοποιήσεις να σε αποξενώσει και να σου σπαταλήσει πολύτιμο ποιοτικό χρόνο. Λατρεύω τις βιογραφικές ταινίες, τα ντοκιμαντέρ και τα ψυχολογικά θρίλερ.
Αν είχες λίγο χρόνο για σένα τι θα έκανες πρώτα;
Θα κοιμόσουν… Θα έγραφες μουσική… Θα έβγαινες βόλτα με φίλους… Θα πήγαινες διακοπές… Και που;
Σίγουρα διακοπές. Αγαπώ να ταξιδεύω και να ανακαλύπτω νέα μέρη και διαφορετικές κουλτούρες. Εκτός από την Ελλάδα που οι ομορφιές της είναι ατέλειωτες, έχω τη περιέργεια να βλέπω την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων και σε άλλες χώρες. Ένα ταξίδι όνειρό μου είναι η Λατινική Αμερική για τα συναρπαστικά φυσικά της θαύματα αλλά και τον τεράστιο μουσικό της πλούτο. Αλλά επειδή η καλή παρέα είναι πάντα συστατικό στοιχείο επιτυχίας των διακοπών, το ταξίδι θα το πραγματοποιούσα σίγουρα με φίλους. Οπότε θα κάναμε και τις βόλτες μας και είμαι βέβαιος ότι η ιδιαιτερότητα του ταξιδιού θα γεννούσε και κάποια μουσική. 3 σε 1 (γέλια)
Mελλοντικά σχέδια
Βρίσκομαι σε μια πολύ δημιουργική περίοδο. Γράφουμε με τους συνεργάτες μου μουσικές και τραγούδια και προετοιμάζουμε το υλικό, τα τραγούδια που θα ακολουθήσουν. Επίσης σχεδιάζουμε προσωπικές παραστάσεις στην Αθήνα και στην περιφέρεια. Σύντομα στα social media που διατηρώ θα τα μάθετε όλα.
«Τα μαγικά φτερά» κυκλοφορούν σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις υπηρεσίες streaming άπό τη Minos EMI, Universal Music Company.
