Ώρα για ταξίδι στη θάλασσα! Η ιστορία της τουριστικής επιβατικής ναυσιπλοΐας

Το πλοίο S/S FRANCESCO I, θεωρείται ως η πρώτη κρουαζιέρα στην Ευρώπη. Ήταν κατά κύριο λόγο, απλό επιβατικό πλοίο. Η κατασκευή του άρχισε το 1831 στη Νάπολη της Ιταλίας και ολοκληρώθηκε μέσα σε μόλις 2 χρόνια! Ξεκίνησε το ταξίδι του, από το λιμάνι της Νάπολης, τον Ιούνιο του 1833 και μόλις 3 μήνες μετά, στις 9 Αυγούστου, επέστρεψε στο σημείο εκκίνησης.

Το γεγονός ότι η κρουαζιέρα ξεκίνησε στη Νάπολη, δεν είναι τυχαίο, καθώς η πόλη ήταν πόλος μεγάλης τουριστικής έλξης.

Οι επιβάτες ήταν αποκλειστικά μέλη βασιλικών οικογενειών, αριστοκράτες ή άτομα υψηλού κύρους. Δεν επιτρέπονταν η είσοδος σε άτομα κατώτερων τάξεων. Οι δραστηριότητες που προσφέρονταν στους επιβάτες ήταν χαρτοπαίγνια, πάρτι και χοροί.

Επίσης, λίγα χρόνια αργότερα, η βρετανική εταιρεία, Peninsular & Oriental Steam Navigation Company, κατασκεύασε πλοία που εξυπηρετούσαν ταχυδρομικές υπηρεσίες και όχι τουριστικές. Ειδικότερα, το 1837 κατάφερε να κερδίσει το συμβόλαιο για ταχυδρομικές υπηρεσίες και έτσι ξεκίνησε το πρώτο ταξίδι τους. Ο πρώτος προορισμός ήταν η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μέσω του Γιβραλτάρ και της Μάλτας.

Λίγα χρόνια αργότερα και λόγω της μεγάλης επιτυχίας που είχε η επιχείρηση, η εταιρεία κατασκεύασε τουριστικά επιβατικά πλοία (δηλ. κρουαζιέρες) και άρχισε να διαφημίζει ταξίδια σε διάφορους προορισμούς, όπως για παράδειγμα, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, τη Μάλτα, το Γιβραλτάρ και την Αλεξάνδρεια.

Ακόμη, μερικά από τα πιο διάσημα κρουαζιερόπλοια στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν το «SS Augusta Victoria» (εικ.3) και το «SS Prinzessin Victoria Luise» (εικ. 5) και τα δύο από την γερμανική εταιρεία, Hamburg America Line. Το πρώτο, επρόκειτο για επιβατικό πλοίο που εισήγαγε το concept του «πλεούμενο ξενοδοχείου». Ενώ το δεύτερο σχεδιάστηκε καθαρά για πολυτελή ταξίδια με την λογική που τη ξέρουμε σήμερα. Αυτή ήταν στην πραγματικότητα η πρώτη κρουαζιέρα.

Την ίδια περίπου εποχή ξεκίνησαν και τα επιβατικά πλοία που μετέφεραν και άτομα των κατώτερων τάξεων.

Ο Τιτανικός (RMS Titanic), από την βρετανική εταιρεία, White Star Lines, αν και μοιάζει με κρουαζιερόπλοιο με τις παροχές που διέθετε, στην πραγματικότητα δεν ήταν. Ήταν ένα απλό επιβατικό πλοίομε σκοπό υπερατλαντικά ταξίδια.

Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, οι ταξιδιώτες όλων των κοινωνικών τάξεων άρχισαν να χάνουν το ενδιαφέρον τους για τις κρουαζιέρες. Αυτό γιατί το αεροπλάνο αναδείχθηκε ως ταχύτερο και ασφαλέστερο μέσο ταξιδιού.

Έτσι περίπου το 1966, οι ναυτιλιακές εταιρείες άλλαξαν το concept τους και προσπάθησαν να ελκύσουν άτομα που τους αρέσει να περνούν μέρες στη θάλασσα. Επομένως, τα κρουαζιερόπλοια, έπρεπε να είναι επιφορτισμένα με αρκετές δραστηριότητες και υπηρεσίες για να εξυπηρετηθεί οποιαδήποτε ανάγκη και επιθυμία.

Το παραπάνω, έκανε πραγματικότητα η βρετανική εταιρεία, Cunard Line με το κρουαζιερόπλοιο, «Queen Elizabeth 2». Στην κρουαζιέρα προσκαλέστηκαν διεθνείς διασημότητες για τη ψυχαγωγία των επιβατών.

Τέλος, από τη δεκαετία του 1980, τα κρουαζιερόπλοια, άρχισαν να γίνονται όλο και μεγαλύτερα στο μέγεθος ενώ έγιναν ακόμη ταχύτερα.