της Σύρου Μ.Ι.
Φέτος, στις 29 Μαΐου, συμπληρώνονται 570 χρόνια από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ποιό ήταν όμως το χρονικό της πτώσης της;
Η τελική προετοιμασία, Μάρτιος 1452
Λοιπόν, η τελική προετοιμασία συνέβη τον Μάρτιο του 1452, όπου οι Οθωμανοί αρχίζουν να κατασκευάζουν το φρούριο τους, το Ρουμελί Χισάρ (τουρκ. Rumeli Hisarı). Η κατασκευή τελείωσε τον Ιούλιου του ίδιου χρόνου, καθώς το εργατικό δυναμικό ήταν πολυάριθμο. Από την άλλη πλευρά, οι αμυνόμενοι στην Κωνσταντινούπολη, επικαλέστηκαν τη βοήθεια του Πάπα, δηλ. της Δύσης. Υπήρχε όμως πρόβλημα, καθώς κάποιοι ήταν αντίθετοι με αυτή την κίνηση, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα περνούσαν υπό την επιρροή της Δυτικής Εκκλησίας (θυμηθείτε το Σχίσμα των Εκκλησιών το 1054).
Τελικά, αναγκάστηκαν να δεχτούν και οι δύο Εκκλησίες ενώθηκαν για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό.
Η τελική φάση της μάχης, Μάρτιος 1453
Στη συνέχεια, η τελική φάση της μάχης ξεκίνησε, σχεδόν 1,5 χρόνο αργότερα, τον Μάρτιο του 1453, όταν οι Οθωμανοί τοποθετούν το πυροβολικό τους, έξω από τα τείχη της Πόλης. Το όπλο ήταν πανίσχυρο, όπως και ο στρατός τους, καθώς αποτελούταν από περίπου 200.000 στρατιώτες. Αντίθετα, ο στρατός της Πόλης δεν ήταν τόσο μεγάλος αλλά και δεν ήταν πολύ ισχυρός. Για οπλισμό, βασίστηκαν κυρίως στα τόξα. Το υγρό πυρ δεν το χρησιμοποίησαν, επειδή η συχνή του χρήση ήταν επικίνδυνη και περίπλοκη.
Η τελική πολιορκία, Απρίλιος 1453
Συνεχίζοντας, στα μέσα του επόμενου μήνα, η τελική πολιορκία είχε ήδη ξεκινήσει. Ο οθωμανικός στρατός βρισκόταν μπροστά στα χερσαία τείχη και οι βομβαρδισμοί είχαν αρχίσει. Ο στρατός της Πόλης βοηθήθηκε επίσης από Γενοβέζους στρατιώτες που έφτασαν με ασφάλεια στον Κεράτιο κόλπο, στις 21 Απριλίου. Επειδή ο στόλος τους εμπόδιζε τον οθωμανικό, ο Μωάμεθ Β’ αντεπιτέθηκε, με τους στρατιώτες να σέρνουν τα πλοία στη ξηρά και από εκεί στη θάλασσα (από την Αδριανούπολη στον Κεράτιο κόλπο). Μετά από την ήττα των Γενοβέζων στον κόλπο, οι Οθωμανοί επικράτησαν στον κόλπο.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο Μωάμεθ Β’ έκανε πρόταση ειρήνης στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ’ και να του παραχωρήσει την Πόλη. Κάποιοι βέβαια, θεωρούν την πρόταση ως τέχνασμα, καθώς ήξερε ότι αυτό δεν θα γινόταν.
Τέλος, πριν την τελική επίθεση, ο οθωμανικός στρατός ετοιμαζόταν 3 ημέρες (26-28 Μαΐου).
Το τέλος
– Άλωση της Κωνσταντινούπολης–
Έτσι, το βράδυ της 28ης προς 29ης Μαΐου, ξεκινά και η τελική επίθεση. Η νύχτα δυσκόλευε τους αμυνόμενους να δουν τον εχθρό. Η πρώτη επίθεση έγινε στα χερσαία τείχη, δηλ. στην πύλη του Αγίου Ρωμανού. Ο διοικητής των αμυνόμενων δυνάμεων, Ιουστινιάνης, τραυματίστηκε και αποσύρθηκε από τη μάχη. Επίσης, η Κερκόπορτα, είχε μείνει αφύλακτη και έτσι οι Οθωμανοί εισέβαλαν στην πόλη…
Αυτά και όπως λένε, πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θα’ ναι…!
Πηγές
- D. Brewer, 1453-1821-οι άγνωστοι αιώνες, (μτφρ. Ν. Γάσπαρης), Αθήνα 2018
- Myles Hudson, «Fall of Constantinople», πριν 05.2023, https://www.britannica.com/event/Fall-of-Constantinople-1453
Όλα τα νέα για την ιστορία και τον πολιτισμό : https://voreiaproastia.gr/posts/culture/
