της Σύρου Μ.Ι.
Όταν ακούμε τη λέξη «Τσάρος» μας έρχεται αμέσως στο μυαλό ο τεράστιος πλούτος και η άνετη πολυτελή ζωή που απολάμβαναν τα μέλη της αριστοκρατίας της Ρωσίας και ειδικά της αυτοκρατορικής οικογένειας. Εκτός όμως από τα παραπάνω προνόμια, το αξίωμα του Τσάρου (δηλ. του αυτοκράτορα) συνδέθηκε με την μοναρχία και την σκληρότητα απέναντι στο λαό. Η οπισθοδρομικότητα όμως της αυτοκρατορίας από την υπόλοιπη Ευρώπη, υπήρξε ακόμη ένας λόγος που ήθελαν την εκτόπιση του. Στο στόχαστρο βρέθηκε, ο Τσάρος Αλέξανδρος Β΄(ρωσ: Алекса́ндр II Николаевич Романов, γεν. 29/4/1818), καθώς κινδύνεψε να δολοφονηθεί όχι μία αλλά 5 φορές!
Ωστόσο, αν και ο Τσάρος έκανε αρκετές μεταρρυθμίσεις για την ανάπτυξη της αυτοκρατορίας, σε όλους τους τομείς, ειδικά στη γεωργία και την εκπαίδευση, δεν αποδείχθηκαν αρκετές για τους ριζοσπαστικούς της εποχής. Ήδη διάφορα πρόσωπα, ομάδες και οργανώσεις σχεδίαζαν να τον εκτοπίσουν.
Ειδικότερα, η πρώτη απόπειρα, έγινε από τον πολιτικό ακτιβιστή και πρώην φοιτητή, Ντιμίτρι Καρακόζοφ (ρωσ: Дми́трий Карако́зов). Ο Καρακόζοφ, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Καζάν και στη συνέχεια στο κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας αλλά αποβλήθηκε και από τα δύο. Στην πρώτη περίπτωση εκδιώχτηκε επειδή συμμετείχε σε φοιτητικούς συλλόγους επαναστατικού χαρακτήρα, ενώ στη δεύτερη, δεν πλήρωσε τα απαραίτητα δίδακτρα.
Η απόπειρα
Στις 4 Απριλίου 1866, ο Τσάρος βρισκόταν στον κήπο των Θερινών Ανακτόρων, όταν ο Καρακόζοφ τον πυροβόλησε. Όμως εκείνη τη στιγμή, ένας μαθητευόμενος πιλοποιός τον χτύπησε αγκώνα με αποτέλεσμα να αστοχήσει. Η σφαίρα σφύριξε πάνω από το κεφάλι του Τσάρου. Οι φύλακες τον συνέλαβαν αμέσως και έτσι στάλθηκε στο φρούριο Πέτρου και Παύλου, όπου εκτελέστηκε δια απαγχονισμού στις 3 Σεπτεμβρίου 1866.
Συνέπειες και επίλογος
Παρ’ όλη όμως την αποτυχία της απόπειρας, ο Καρακόζοφ, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία ενός επαναστατικού κινήματος. Το όνομα της παράταξης ήταν «Ρωσικός Μηδενισμός» (ρωσ: Русский нигилизм). Επικεφαλής ήταν ο Σεργκέι Νετσάγιεφ (ρωσ: Серге́й Неча́ев) και η Βέρα Ζασούλιτς (ρωσ: Ве́ра Ива́новна Засу́лич). Όμως η παράταξη αυτή δεν έπαιξε περαιτέρω ρόλο στις υπόλοιπες απόπειρες δολοφονίας. Η παράταξη αυτή ονομαζόταν «Θέληση του λαού» (ρωσ: Народная воля).
Έτσι λοιπόν, μετά από αυτή την απόπειρα, ο Τσάρος ακολούθησε κάπως μια πιο αυταρχική πολιτική, όπου οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις αντικαταστάθηκαν με πιο συντηρητικές. Αυτή του η στάση κράτησε μέχρι το θάνατο του.
Πηγές
- «Κι όμως αληθινό: Ο άνθρωπος που πούλησε την Αλάσκα στις ΗΠΑ γλύτωσε από 4 απόπειρες δολοφονίας, αλλά σκοτώθηκε σε μια 5η», πριν 04.2023, https://www.ethnos.gr/history/article/250829/kiomosalhthinooanthropospoypoylhsethnalaskastishpaglytoseapo4apopeiresdolofoniasallaskotothhkesemia5h
- «Ο τσάρος Αλέξανδρος, που βγήκε από την άμαξα για να βοηθήσει τον πληγωμένο κοζάκο του και ανατινάχθηκε. Η δολοφονία του Αλέξανδρου Β’ από τη “Θέληση του Λαού”, μετά από πολλές αποτυχημένες απόπειρες», 01.01.2013, https://www.mixanitouxronou.gr/o-tsaros-alexandros-pou-vgike-apo-tin-amaxa-gia-na-voithisi-ton-pligomeno-kozako-tou-ke-anatinachthike-i-dolofonia-tou-alexandrou-v-apo-ti-thelisi-tou-laou-meta-apo-polles-apotichimenes-apopi/
- Michael Ray, «The revolutionary movements», πριν 04.2023, https://www.britannica.com/place/Russian-Empire/The-revolutionary-movements#ref1260103
- W.E. Mosse, «Alexander II emperor of Russia», πριν 04.2023, https://www.britannica.com/biography/Alexander-II-emperor-of-Russia#ref292197, τ.π. 03.08.2023
Όλα τα νέα για την ιστορία και τον πολιτισμό : https://voreiaproastia.gr/posts/culture/
.jpg){kind=link}
.){kind=link}