Όλα μάλλον γίνονται για… την «πούδρα»
Το Πεντελικό Όρος, από το 1945 μέχρι και σήμερα, υποφέρει από διαρκείς μεταβολές και προσπάθειες εκμετάλλευσης σε όλα τα επίπεδα. Οι εκτάσεις των λατομικών χώρων διαρκώς διευρύνονται. Αίτια αυτού, η υπερεκμετάλλευση του όρους από κάθε άποψη. Μπορεί σήμερα να λειτουργούν μόνο 2 από τα πολλά λατομεία που υπήρχαν κάποτε, αλλά αυτό δε βελτιώνει επ’ ουδενί την κατάσταση. Οι φωτιές που πλήττουν την περιοχή αδιάκοπα, δεν την αφήνουν να ανακάμψει, με αποτέλεσμα οι όποιες προσπάθειες αποκατάστασης να γίνονται στάχτη, κυριολεκτικά. Οι απόπειρες εκμετάλλευσης του Πεντελικού, οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι μεταβολές αυτές δεν θα σταματήσουν εδώ.
Έμπρακτη απόδειξη των παραπάνω αποτελεί η δημοσίευση της Απόφασης, από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής στις 13-4-2021, με την οποία ενέκρινε την διενέργεια «ερευνητικών» εργασιών από την “ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΗ ΑΒΕ” σε δημόσια έκταση 243 στρεμμάτων, στην περιοχή “Βαθειά Χούνη Άνω Ραπεντώσας” του Δήμου Διονύσου. Σκοπός των ερευνών είναι η διαπίστωση κοιτασμάτων μαρμάρου, ώστε η εταιρεία να μισθώσει τις σχετικές εκτάσεις από το Δημόσιο. Αν και η μελέτη έχει εκπονηθεί για λατομικό χώρο έκτασης 243 στρεμμάτων, η εταιρεία σκοπεύει να εξαπλώσει την εξορυκτική της δραστηριότητα σε 5 ακόμα λατομικούς χώρους, συνολικής έκτασης περίπου 1000 στρεμμάτων.
Σε αυτό το σημείο προκύπτει το εξής ερώτημα:
Ποιές επιπτώσεις θα έχει η δημιουργία λατομείων στη ζωή των κατοίκων της περιοχής και ποιες στο ίδιο το Βουνό;
Η καθημερινότητα των πολιτών που διαμένουν στις γύρω περιοχές θα μεταβληθεί άρδην, διότι ο λατομικός χώρος που θα προκύψει, απέχει μόλις 1000 μέτρα από τον αστικό ιστό της Κοινότητας Διονύσου. Τα σωματίδια σκόνης που θα αιωρούνται στον αέρα, από την εξόρυξη των μαρμάρων, θα δημιουργήσουν ένα μόνιμο σύννεφο σκόνης, το οποίο θα σκεπάζει την περιοχή του Διονύσου και τις γύρω εκτάσεις. Η κίνηση στις περιφερειακές οδούς θα αυξηθεί σημαντικά, λόγω της κατασκευής εργοταξίων για την μεταφορά του μαρμάρου ή όποιων άλλων αδρανών υλικών. Τέλος, οι αποδράσεις – εξορμήσεις των εκδρομέων, ποδηλατών και αναρριχητών θα διακοπούν επ’ αορίστου, εφόσον η περιοχή θα μετατραπεί σε ένα απέραντο λατομείο.
Πέραν όμως των συνεπειών στην ζωή των κατοίκων, ας αναλογιστούμε την τεράστια οικολογική καταστροφή του περιβάλλοντα χώρου των λατομείων και την αποψίλωση των δασών στις περιοχές αυτές. Γενικότερα όμως, πρόκειται την καταστροφή ενός ιστορικού και εμβληματικού όρους, ενός εκ των πέντε που περιβάλουν ημικυκλικά την Αττική.
Ωστόσο, η συγκεκριμένη περιοχή έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη και αναδασωτέα.
Έχει ανάγκη λοιπόν ο Δήμος Διονύσου και το Πεντελικό Όρος την δημιουργία επιπλέον λατομείων;
Εκτός των μεγάλων προβλημάτων που θα προκύψουν από την ανέργεση λατομείων στην περιοχή, παραμένουν άλυτα κάποια βασικά ερωτήματα.
Γιατί αδειοδοτήθηκαν τώρα οι έρευνες, μετά από τόσα χρόνια;
Μήπως είναι προσχηματική η μελέτη για έρευνα κοιτασμάτων μαρμάρου;
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς, η ποσότητα και η ποιότητα των συγκεκριμένων μαρμάρων δεν είναι εμπορικά αξιοποιήσιμη. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ποσοστό εξόρυξης που έχει συμφωνηθεί μεταξύ της “ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΗΣ ΑΒΕ” και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, το οποίο υπολογίζεται στο 5%, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η εξόρυξη μαρμάρου δεν αποφέρει σημαντικά κέρδη για την εν λόγω εταιρεία και επομένως είναι οικονομικά ασύμφορη. Άρα που αποσκοπούν οι έρευνες, αν όχι στην εξόρυξη μαρμάρου. Άρα μήπως η μελέτη δεν αφορά κατά αποκλειστικότητα τα μάρμαρα αλλά τα αδρανή υλικά;
Μήπως τελικά όλα γίνονται για την πούδρα του μαρμάρου (μαρμαρόσκονη);
Η πούδρα φυσικού κρυσταλλικού ανθρακικού ασβεστίου ή αλλιώς μαρμαρόσκονη είναι ένα αδρανές υλικό, μεγάλης αξίας, το οποίο χρησιμοποιείται στην παραγωγή συγκολλητικών ουσιών (κόλλες), ασφαλτικών μονωτικών υλικών πλαστικών, ελαστικών, φυτοφαρμάκων, εντομοκτόνων, οδοπαστών, καλλυντικά κ.τ.λ..
Θυσιάζουμε, λοιπόν, την ποιότητα ζωής των πολιτών, προκαλούμε έντονη περιβαλλοντική καταστροφή, «θάβουμε» το φυσικό τοπίο, υποβαθμίζεται ο τόπος μας και όλα αυτά γιατί; Για ακριβές σκόνες και μάρμαρα;
Η Περιφέρεια τι στάση διατηρεί, το Κράτος πού είναι;
Αξίζει για τον πλουτισμό λίγων, ο θυσιασμός των πολλών;
Επομένως, εκτός από τα θέματα νομιμότητας τα οποία είναι εμφανή, υπάρχουν και ζητήματα δεοντολογίας και κυρίως ηθικής ως προς την βιοποικιλότητα και την βιωσιμότητα. Και όπως δήλωσε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης:
«Στο Υπουργείο Περιβάλλοντος το βουνό της Πεντέλης το θεωρούμε δικό μας βουνό. Γνωστό στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, ως ένα τραυματισμένο βουνό. Τραυματισμένο από την αδιαφορία και τη βιαιότητα –πολλές φορές- των ανθρώπων.
Δεν χρειάζονται λόγια από εδώ και πέρα, χρειάζονται έργα και ταχύτητα.
Θα προχωρήσουμε συντεταγμένα και σε συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτισμού, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, την Περιφέρεια Αττικής και τους Δήμους, έτσι ώστε αφού συνταχθούν όλες οι αναγκαίες μελέτες, να περάσουμε από τη φάση της θεωρίας και της μελέτης, στη φάση των έργων, που θα είναι έργα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και ανάδειξης του τοπίου».
Και ας αφήσουμε εδώ ένα τελευταίο σχόλιο ως τροφή για προβληματισμό:
Οι αποφάσεις των Δήμων Διονύσου και Πεντέλης έχουν γνωμοδοτικό χαρακτήρα ή όχι; Και κατά πόσο μπορούν να επηρεάσουν το όλο εγχείρημα;
