Η «Σκιά» του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος που δημιουργήσαμε και που μας χτυπά την πόρτα…
Η ψυχολογία και η κοινή εμπειρία συμφωνούν ότι τα παιδιά αντιγράφουν τους μεγάλους και ειδικά όσους λειτουργούν σαν πρότυπα, εντός και εκτός σπιτιού. Γιατί δεν είναι μόνο οι γονείς, αλλά και οι «δάσκαλοι» ενός παιδιού, που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του. Όσοι δηλαδή αναγνωρίζονται σαν κοινωνικά υποδείγματα και θεματοφύλακες των αξιών μας: πολιτικοί και δημοσιογράφοι, επιστήμονες και επιχειρηματίες, εκπαιδευτικοί και ιερείς.
Όλοι αυτοί που μιλούν για σεβασμό στους νόμους, για εντιμότητα και ηθική, για αγάπη και αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, για ανάπτυξη και ένα καλύτερο αύριο. Και που ταυτόχρονα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τη διαφθορά και την ατιμωρησία που επικρατούν, κάνουν ότι μπορούν για να τη βολέψουν, υιοθετούν τον κοινωνικό αυτοματισμό για να μη χάσουν τα κεκτημένα τους και φυσικά, καταπίνουν αμάσητα όσα τους σερβίρει η τηλεόραση, χωρίς να κουνιούνται από τον καναπέ τους.
Κι από την άλλη, οι νέοι σήμερα γίνονται μάρτυρες μιας ακραίας ανηθικότητας ενηλίκων, που κακοποιούν παιδιά – μέχρι και ζώα – για την «απόλαυσή» τους. Βλέπουν παντού να επικρατεί η αδιαφορία, η ιδιοτέλεια και ο ατομικισμός σε βάρος του διπλανού. Νιώθουν ότι δεν έχουν δικαίωμα στο όνειρο, γιατί ή θα εκπορνευθούν κι οι ίδιοι (me too) ή θα είναι καταδικασμένοι να «ζήσουν» με μισθούς πείνας. Την ίδια στιγμή που οι «μεγάλοι παίκτες» μένουν ατιμώρητοι, ενώ τον καλό άνθρωπο τον λένε «μ…..α»..
Δεν είναι λοιπόν παράξενο, που όλο και περισσότεροι νέοι υιοθετούν αντικοινωνικές ή και παραβατικές συμπεριφορές, στρεφόμενοι εναντίον όσων φρουρούν το σύστημα που τους βιάζει (αστυνομικοί), αλλά και εκείνων που αποτελούν τους αδύναμους κρίκους του (παιδιά, γέροντες και γενικώς αδύναμοι).
Με ψυχολογικούς όρους, είναι η «Σκιά» του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος που δημιουργήσαμε και που μας χτυπά την πόρτα.
Κι εμείς, με περισσή υποκρισία, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε.
Νομίζουμε πως με περιορισμούς και απαγορεύσεις θα λύσουμε το πρόβλημα.
Κουνάμε το δάκτυλο στα παιδιά, αλλά μένουμε «κουφοί» και «τυφλοί» σε ότι συμβαίνει στην κοινωνία.
Καιρός λοιπόν για περισυλλογή.
Καλές γιορτές.
Δείτε περισσότερα: https://www.voreiaproastia.gr/efimerida-flipbook/ (τεύχος 182)
