της Σύρου Μ.Ι.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα σημειώνονται αρκετά περιστατικά παραβατικότητας τόσο από ανήλικους, όσο και από νεαρούς ενήλικες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Φυσικά, οι περιοχές των βορείων προαστίων δεν ξέφυγαν των περιστάσεων. Αλλά, το πρόβλημα όμως είναι ότι η παραβατικότητα ανηλίκων όλο και αυξάνεται τον τελευταίο χρόνο και φαίνεται να αυξάνονται. Σε σχολεία, πλατείες, σε σπίτια, παντού πλέον οι ανήλικοι και οι νεαροί ενήλικοι (ηλικίες 18-30 χρονών) δρουν σχεδόν καθημερινά με παράλογες συμπεριφορές, εις βάρος τόσο των άλλων, όσο και των ίδιων.
Τα αίτια της εφηβικής/ ανήλικης παραβατικότητας είναι πολλά. Τα κυριότερα, θα λέγαμε ότι είναι τα παρακάτω:
Παραβατικότητα ανηλίκων
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Ο κυριότερος παράγοντας, είναι αυτός της οικογένειας. Ειδικότερα, τα τελευταία χρόνια η σύσταση των οικογενειών έχει αλλάξει δραματικά πολύ. Η αύξηση των διαζυγίων, το χάσμα γενεών και η υπερεργασία και από τους δύο γονείς, επιδρούν καταλυτικά στο χαρακτήρα των παιδιών. Πιο συγκεκριμένα, από την πλευρά των γονέων, δεν παρέχεται η κατάλληλη φροντίδα, καθώς και ο απαιτούμενος χρόνος για αυτήν. Με τη σειρά τους, οι γονείς λόγω της σωματικής και ψυχικής τους κόπωση δεν μπορούν να ασχοληθούν επαρκώς με τα παιδιά τους. Η οικογένεια όμως προσφέρει τις απαραίτητες ηθικές αλλά και κοινωνικές αξίες που θα υιοθετήσουν τα παιδιά.
Επίσης, ο τρόπος ανατροφής (αυστηρότητα ή ανεξέλεγκτη ελευθερία), οι κανόνες συμπεριφοράς, των γονέων προς τα παιδιά, αποτελούν επίσης παράγοντες για την εκδήλωση παραβατικής συμπεριφοράς.
Έτσι, η έλλειψη επικοινωνίας και η απομάκρυνση των γονέων από τα παιδιά, οδηγεί αποδεδειγμένα σε ρήξεις και εντάσεις μεταξύ των γονέων και παιδιών στην εφηβική ηλικία. Φυσικό επακόλουθο είναι οι συμπεριφορές που βλέπουμε να συμβαίνουν τριγύρω μας καθημερινά.
ΣΥΝΟΜΙΛΙΚΟΙ – ΣΧΟΛΕΙΟ
Δεύτερον, ο κοινωνικός παράγοντας παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Οι φιλίες, επηρεάζουν ουσιαστικά τη συμπεριφορά των παιδιών. Τα παιδιά θέλοντας να ενταχθούν στις ομάδες συνομηλίκων και να γίνουν αποδεκτοί, τείνουν να προβαίνουν σε παραβατικές συμπεριφορές, από το κάπνισμα, μέχρι τις συμπλοκές. Η απουσία των απαραίτητων ηθικών και κοινωνικών αξιών, δεν βοηθά το παιδί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος. Επομένως, υιοθετεί ή μιμείται άκριτα μια συμπεριφορά, με πολλές αρνητικές συνέπειες για τον εαυτό του.
Ο δεύτερος σημαντικός κοινωνικός παράγοντας είναι το σχολείο. Συγκεκριμένα, το εκπαιδευτικό σύστημα δεν εφοδιάζει τους μαθητές με την κατάλληλη γνώση για την πραγματική ζωή, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί έναν μηχανισμό πειθάρχησης. Αυτό σημαίνει ότι προωθεί συγκεκριμένα πρότυπα συμπεριφοράς, στα οποία όσοι δεν συμβιβάζονται περιθωριοποιούνται. Η περιθωριοποίηση όμως, οδηγεί σε απομόνωση/ στιγματοποίηση από το υπόλοιπο περιβάλλον, η οποία στη συνέχει ωθεί σε επιθετική συμπεριφορά, ως ` αντίποινο `.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΝ – ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Ο τρίτος, θα λέγαμε μεγάλος παράγοντας, είναι αυτός του διαδικτύου αλλά ιδίως στην πρόσβαση της πληροφορίας.
Συγκεκριμένα, ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας. Τα πάντα πλέον γύρω μας είναι ηλεκτρονικά ενώ η πρόσβαση στην πληροφορία καθίσταται πιο εύκολη από ποτέ! Με το πάτημα ενός κουμπιού στον Η/Υ και κυρίως στο κινητό, μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα ανά πάσα στιγμή. Αυτό έχει και τη θετική και την αρνητική του πλευρά. Η πληροφορία προσφέρει γνώση και καλύπτει τη δίψα των αναζητήσεων μας. Όμως, η υπερβολική και ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου, οδηγεί σε πιθανούς κινδύνους.
Χρειάζεται έλεγχος από τους γονείς. Ο έλεγχος αυτός, στις μέρες όλο τείνει να εξαφανίζεται. Οι γονείς δίνουν κινητά ή τάμπλετ στα παιδιά για να ηρεμήσουν, να διασκεδάσουν, να παίξουν, χωρίς όμως να ελέγχουν σε ποιές ιστοσελίδες μπαίνουν τα παιδιά.
Επίσης, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, αποτελούν εφαλτήριο για παραβατική συμπεριφορά. Αν και λιγάκι ντεμοντέ, τα παιδιά νεαρών ηλικιών συνηθίζουν να παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια που έχουν να κάνουν με όπλα ή βία. Αυτό αποτελεί πρόβλημα γιατί τα παιδιά καλούνται να επιδείξουν μια -βίαιη- συμπεριφορά, προσαρμοσμένη στη νόρμα του παιχνιδιού. Ο έλεγχος εδώ είναι απαραίτητος. Οι γονείς οφείλουν να ελέγχουν ποιά παιχνίδια είναι κατάλληλα για την ηλικία/ψυχοσύνθεση των παιδιών τους.
Επίλογος
Επομένως λοιπόν, από τα προαναφερθέντα, αποφαίνεται ότι όλα έχουν μερίδιο στην παραβατικότητα των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων, είτε περισσότερο είτε λιγότερο. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ είναι η ειλικρινής παραδοχή και η άμεση δράση που πρέπει να καταβάλει ο καθένας από εμάς. Να σκεφτούμε τι έχουμε κάνει λάθος και πως να το διορθώσουμε. Καλό είναι λοιπόν, από την καινούργια χρονιά να φροντίσουμε ουσιαστικά για τα παιδιά μας, με περισσότερη αγάπη και θαλπωρή!
Πηγή:
- Ανασοντζή Σοφία, «Ηλεκτρονικές σημειώσεις, ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ ΕΝΗΛΙΚΊΩΣΗ», E- Class ΕΘνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περισσότερα κοινωνικά νέα: https://www.voreiaproastia.gr/posts/social/
