Ολοκληρώνοντας την διετή του θητεία ως ένας από τους νεότερους ηλικιακά Αντιδημάρχους στον Δήμο Διονύσου, ο Αγιοστεφανιώτης Σπύρος Αρνής οφείλουμε να ομολογήσουμε πως έκλεισε μια επιτυχημένη πορεία.
Παρά το γεγονός πως ήταν η πρώτη φορά σε θέση ευθύνης, αξιολογείτε τόσο για την συμπεριφορά του στα Δημοτικά Συμβούλια, όσο και για την στάση του απέναντι στην σχολική κοινότητα του Δήμου, ως ένας σοβαρός και μετρημένος “εργάτης”. Στην θητεία του προσπαθούσε να βρει λύση σε προβλήματα που κάποιες φορές ήταν δυσεπίλυτα και προς τιμήν του, είναι ο μοναδικός Δημοτικός Σύμβουλος που δημόσια ζήτησε συγγνώμη, αναλαμβάνοντας ως θεσμικός προϊστάμενος την ευθύνη (ενώ δεν την έφερε αποκλειστικά) για την ταλαιπωρία των μαθητών πέρσι τον χειμώνα για την έλλειψη πετρελαίου θέρμανσης σε 6 σχολικές μονάδες του Δήμου. Εμείς πιστεύουμε πως ο Σπύρος Αρνής ανήκει σε μια νέα γενιά πολιτικών στο Δήμο Διονύσου που διαθέτει την θέληση και την όρεξη να προσφέρει στην περιοχή, υιοθετώντας φρέσκιες ιδέες και δράσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με νοοτροπίες, πρόσωπα και καταστάσεις στο Διόνυσο που έχουν κλείσει την πολιτικό τους βίο, δίχως να μπορούν ακολουθήσουν τις αλλαγές και τις ανάγκες που έχει ο Δήμο μας σήμερα!
Επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε την ανάρτηση που έκανε στο προσωπικό του προφίλ, για να αξιολογήσουν οι αναγνώστες τον πρώην Αντιδήμαρχο μέσα από την δική του γραφή και σκέψη, καθώς και πιο κάτω θα ακολουθήσει ο απολογισμός της θητείας του:
«Η ενασχόλησή μου με τα κοινά είχε και εξακολουθεί να έχει ως μοναδικό σκοπό την προσφορά στον τόπο μου. Ο Δήμος έχει παρελθόν, παρόν και συνέχεια. Δεν έχει και δεν πρέπει φυσικά να έχει καρέκλες με ονοματεπώνυμα, αλλά χρήσιμους και εργατικούς ανθρώπους που από οποιοδήποτε ρόλο να συμβάλουν στην εξέλιξή του. Όσοι αναλαμβάνουμε θέσεις ευθύνης οφείλουμε να αφοσιωνόμαστε στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις μας άμεσα, αποτελεσματικά και με ειλικρίνεια απέναντι στους συμπολίτες μας.
Ως Αντιδήμαρχος Παιδείας, Νέων Τεχνολογιών και Καινοτομίας του Δήμου Διονύσου κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια προς το καλύτερο. Αφιερώθηκα ολοκληρωτικά. Δεν είχα ούτε την εμπειρία πολλών συναδέλφων, ούτε είχα βρεθεί ξανά σε μια τόσο σημαντική θέση ευθύνης στο Δήμο κατά το παρελθόν, όντας άλλωστε ο βενιαμίν του Δημοτικού μας Συμβουλίου. Ζήτησα ανοιχτό διάλογο και προτάσεις από όλους τους συναδέλφους, είτε της συμπολίτευσης είτε της αντιπολίτευσης, και οφείλω να ομολογήσω ότι συνέβαλαν πολύ στο τελικό αποτέλεσμα αρκετών δράσεων ή πρωτοβουλιών που πήρε το Τμήμα Παιδείας και αυτό θα ήταν άτιμο αν δεν το αναγνώριζα. Στις συμφωνίες και στις διαφωνίες πάντοτε είχα τα αυτιά μου ανοιχτά και σεβόμουν την άποψη όλων των συναδέλφων.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στο Δήμαρχο Διονύσου Γιάννη Καλαφατέλη που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία και με εμπιστεύτηκε ως Αντιδήμαρχο. Είμαι ευγνώμων απέναντι στην Παράταξη της ΔΥΝΑΜΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ για την εκτίμηση και την αγάπη που μου προσέφερε απλόχερα από την πρώτη στιγμή.
Ευχαριστώ πολύ τους συναδέλφους Αντιδημάρχους και Εντεταλμένους Συμβούλους, τους Προέδρους των Δ.Ε. που περάσαμε μαζί 18 μήνες κοινής θητείας και στο μέτρο του δυνατού ήταν εκεί υποστηρίζοντας τις προσπάθειές μου.
Ευχαριστώ για τη συνεργασία τους Προέδρους των Σχολικών μας Επιτροπών που βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή για τα σχολεία μας και τα παιδιά μας.
Ευχαριστώ τις Διευθύντριες και τους Διευθυντές των σχολικών μονάδων του Δήμου μας, τους Διευθυντές και συμβούλους εκπαίδευσης, τους Συλλόγους Γονέων και την Ένωση Γονέων, την Υπεύθυνη και τους εθελοντές της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, την Υπεύθυνη και τους εργαζόμενους της Π.Ε.Γ.Κ.Α.Π.-Ν.Υ. και της ΕΣΤΙΑΣ για τη συνεργασία μας και τον αγώνα που δίνουν για την εκπαιδευτική μας κοινότητα.
Βασίλη, Ειρήνη, Αθηνά, Όλγα, Βάσια, Σπυριδούλα, Αριστέα, Νάνσυ, Τζανή σας ευχαριστώ για όλη τη βοήθεια και την υποστήριξη του Τμήματος Παιδείας.
Εύχομαι καλή αρχή στη συνάδελφο και φίλη μου Σοφία Κατσίγιαννη στην ανάληψη των νέων καθηκόντων της. Είμαι σίγουρος πως στο πρόσωπό της το Τμήμα Παιδείας του Δήμου μας θα βρει μια άξια, συνεπή και εργατική Αντιδήμαρχο. Φυσικά και θα είμαι δίπλα της στο δύσκολο και απαιτητικό αγώνα που καλείται να δώσει.
Κλείνοντας αυτό τον όμορφο κύκλο θα χρησιμοποιήσω τους στίχους του Παύλου Σιδηρόπουλου που είναι πιο επίκαιροι από ποτέ και μου έδιναν δύναμη όλο αυτό τον καιρό.
“Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα”»
