Κάθε τόπος έχει να καμαρώνει για τους δικούς του πολεμιστές – ήρωες το 1821, η Φωκίδα για τον Διάκο, η Φθιώτιδα για τον Δυοβουνιώτη, ακόμη και η «μικρή» για τα δεδομένα της εποχής Κηφισιά των βορείων προαστίων της Αττικής είχε τους δικούς της εκπροσώπους οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Ήδη μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης στην Πελοπόννησο, τον επόμενο μήνα Απρίλιο του 1821 οι οργανωμένες εξεγέρσεις στην Στερεά Ελλάδα ήταν πλέον γεγονός. Από το σύνολο της ιστοριογραφίας, των μαρτυριών και των τεκμηρίων που σχετίζονται με την Ελληνική Επανάσταση αναφέρονται μεγάλες στρατιωτικές φυσιογνωμίες οι οποίες έδρασαν ηρωικά στην Στερεά Ελλάδα.
Η Κηφισιά των βορείων προαστίων της Αττικής είχε τους δικούς της εκπροσώπους οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Πιο συγκεκριμένα, η Κηφισιά στα χρόνια του 1821 ήταν διοικητικό και ισλαμικό κέντρο καθώς αποτελούσε έδρα ναχιγιέ και υπάγονταν στο σαντζάκι της Εύβοιας ενώ ευρύτερα άνηκε στο μπεηλερμπεάτο της Ρούμελης. Ήδη με την οργανωμένη δράση της Φιλικής Εταιρείας είχαν σταλεί απόστολοι ώστε να ξεσηκώσουν χωριά και κωμοπόλεις της Αττικής. Μια έρευνα στα αρχεία των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης δίνει στο φως μερικά ονόματα Κηφισιωτών οι οποίοι συνεισέφεραν με τον δικό τους τρόπο στον Αγώνα.
Ο Ιωάννης Αρμυριώτης ήταν κάτοικος της Κηφισιάς και πολέμησε στις μάχες του Βρυσακίου, της Αράχοβας, των Σαλώνων και του Πειραιά κοντά στο πλευρό των καπεταναίων Μακρυγιάννη, Γκούρα, Δυοβουνιώτη και άλλων. Στο πλευρό του καπετάνιου Γκούρα πολέμησε και ο Κηφισιώτης Νικόλαος Μούλος, στην μάχη των Αθηνών και στην εκστρατεία της Καρύστου. Στα μητρώα των Αγωνιστών του 1821 η ιστορική έρευνα μας παρουσιάζει και τα ονόματα των Κηφισιωτών Ιωάννη Σαράντη και Μήτρο Κώστο, αλλά δυστυχώς τα στοιχεία για την δράση τους είναι ελάχιστα. Περισσότερα στοιχεία τα οποία εντείνουν το ιστορικό ενδιαφέρον διαθέτουμε για επιπλέον κατοίκους της Κηφισιάς όπου συμμετείχαν στον εθνικό ξεσηκωμό. Η θυσία του Αθανάσιου Βιλτανιώτη στην μάχη της Ακροπόλεως συγκινεί καθώς τραυματίστηκε θανάσιμα αφήνοντας ορφανά πίσω στο σπιτικό του στην Κηφισιά τα τέσσερα παιδιά του.
Ο Γεώργιος Κούρτης γεννημένος το 1808 πολέμησε στο πλευρό του στρατηγού Καραϊσκάκη στην μάχη των Αθηνών. Προικοδοτήθηκε από το κράτος λαμβάνοντας στην κατοχή του την θερινή κατοικία του Τούρκου σερντάρη των Αθηνών όπου εβρίσκετο στην Κηφισιά. Ο Κούρτης μετεπαναστατικά συνέβαλε στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 και πέθανε στην Κηφισιά σε ηλικία 85 ετών. Ο Αλέξανδρος Καλλιπέτης γεννημένος στην Χίο το 1805 επιχειρηματίας αμπελοπαραγωγός εγκαταστάθηκε στην Κηφισιά στις περιοχές των Αδαμών και των Βαριών και από εκεί έβαλε το δικό του λιθαράκι στην επανάσταση.
Στον Καλλιπέτη απονεμήθηκε από το ελληνικό κράτος για την συμμετοχή στον Αγώνα το «Χαλκούν Αριστείον». Έζησε και πέθανε στην Κηφισιά μέχρι το 1872. Τέλος ο Ψαριανός καραβοκύρης Κωνσταντίνος Νικόδημος(1795-1872) έδωσε τους αγώνες του από τον θαλάσσιο χώρο στις ναυμαχίες στις Χίου, της Μυτιλήνης και του Καραμπουρνού, ενώ στην καποδιστριακή περίοδο ως πλέον αξιωματικός του Ναυτικού συμμετείχε ενεργά στην αναδιοργάνωση του στόλου του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ο Νικόδημος ήταν κι εκείνος ένας από τους Κηφισιώτες αγωνιστές του 1821 καθώς κατοικούσε στην Κάτω Κηφισιά.
ΠΗΓΕΣ
- Ν. Σβορώνος, «Επισκόπηση Νεοελληνικής Ιστορίας», Θ΄ έκδοση, ΘΕΜΕΛΙΟ, Αθήνα, 1985
- Μητρώα Αγωνιστών του 1821,Χειρόγραφα Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών.
